Paul verloor beide ouders in de concentratiekampen, Ingeborg is de dochter van een nazi. In het naoorlogse Wenen worden ze verliefd, verliezen elkaar dan weer uit het oog, zwerven door Europa en ontwikkelen zich elk op hun manier tot de dichtersstem van een generatie. Ondertussen schrijven ze elkaar brieven, hun leven lang. Die brieven vertellen het verhaal van een dramatische liefde, van een Europa vol trauma en schuldgevoelens en van twee dichters die in de taal een uitweg zoeken uit de last van het verleden. Wat vermag de poëzie tegenover de politiek?

De bijzondere briefwisseling tussen Ingeborg Bachmann en Paul Celan is het uitgangspunt van de nieuwe tekst die theatermaker David Roos schrijft voor Theater Na de Dam en PLAN Brabant. Samen met Zephyr Brüggen brengt hij deze tekst in een speciaal geënsceneerde lezing naar de toneelvloer.