Gerrit Jan Weiler groeide op met de naam van zijn grootvader, verzetsman Gerrit van der Veen, maar wist als kind weinig over hem. Later ontdekte hij hoe diep de oorlog zijn moeder en tante had getekend. Ze zaten tijdens de oorlog jarenlang ondergedoken en verloren hun vader.  

Van der Veen wist dat zijn verzet tegen de nazi’s de doodstraf betekende, maar hoopte dat zijn dochters trots op hem zouden zijn. Toch bleef het verlies na zijn dood groot. Zijn weduwe kon niet terug naar hun huis en kreeg later een woning in de Gerrit van der Veenstraat. Een eerbetoon, maar voor zijn dochters ook een pijnlijke, dagelijkse confrontatie met het gemis van hun vader.  

In het voormalige atelier van Gerrit van der Veen aan de Zomerdijkstraat deelt Gerrit Jan Weiler het verzetsverhaal van zijn grootvader én de diepe invloed op de generaties daarna.

Uitgelichte foto: Gerrit van der Veen en zijn dochters Loukie en Gerda (bron: privé archief Gerrit Jan Weiler)