Op de plek van het Gerrit van der Veen College zat tijdens de oorlog het Amsterdamse hoofdkwartier van de Sicherheitsdienst, de inlichtingendienst van de bezetter. Verschillende afdelingen hielden zich hier bezig met diverse vijanden. Van Jehovah’s getuigen tot joden en van communisten tot vrijmetselaars.
Deze verhalen worden verteld op zondag 5 mei om 14.00 en 15.00 uur. Dit is een locatie met een groter aantal plaatsen.
Een remonstrantse redding
14.00 uur
De ouders van Nicole Rehe-Calisch trouwden in 1937 voor de Remonstrantse kerk en vestigden zich in de Hondecoeterstraat. Toen de oorlog in volle gang was, namen Nicole’s ouders en hun twee jonge dochtertjes voorzorgsmaatregelen om te gaan onderduiken. Toen dit echter op het laatste moment niet door kon gaan, zat er niets anders op dan terug te gaan naar de Hondecoeterstraat. Niet veel later volgde een oproep voor Westerbork.
Op de vooravond van hun vertrek naar het kamp, lieten Nicole’s ouders zich dopen. Dit werd hun redding: na een verblijf van zes weken in Westerbork werden ze vanwege de doop ontslagen. Bij terugkeer in Amsterdam doken ze onder in eigen huis.
Dochter Nicole, geboren na de oorlog, vertelt over de onderduikperiode van haar ouders en zussen en hoe het leven gewoon doorging, ondanks het gevaar dat altijd op de loer lag.
Ad van Liempt over een van de wreedste jodenjagers
15.00 uur
In het Gerrit van der Veen College, vroeger het beruchte hoofdkwartier van de Sicherheitsdienst in Amsterdam, vertelt journalist en auteur Ad van Liempt het verhaal over Eddy Moesbergen, een van de meest wrede jodenjagers die daar zijn werkterrein had. Hij ontliep door gratie de doodstraf die in 1949 tegen hem werd uitgesproken.
Moesbergen was een soort secretaris van de Colonne-Henneicke. Hij stapte in september 1943 over naar Bureau Joodse Zaken en was de man die de bewoners en onderduikers in Huize ’t Hooge Nest in Naarden heeft opgepakt en afgevoerd. Over ’t Hooge Nest verscheen vorig jaar een veelbesproken boek, geschreven door Roxane van Iperen.