Op 4 en 5 mei is er een uitgebreid programma in Amsterdam Zuidoost. Op 4 mei zijn er verschillende herdenkingen en op 5 mei vindt er een groot bevrijdingsfestival plaats op het Anton de Komplein. Twee krachten achter deze programma’s zijn Angelique Hoogmoed en Dylan Lennox Bakker.

Angelique is onderdeel van het 4/5 mei comité Zuidoost. Dat is ze nu, in de huidige samenstelling bijna drie jaar, maar ruim achttien jaar geleden zat ze ook al in het comité. Nadat ze haar tweeling kreeg ging ze er een poosje tussenuit, maar inmiddels zet ze zich weer hard in voor herdenken en vieren in Zuidoost. ‘Als comité proberen we er echt iets uit Zuidoost van te maken en dat vind ik echt van toegevoegde waarde. We proberen het inclusief te maken en onze eigen last post is daar een mooi voorbeeld van: die wordt gespeeld op trompet en apinti (een slaginstrument dat door Surinaamse Marrons wordt bespeeld). Ik vind het tof dat we onze eigen stijl daaraan hebben gegeven.’

Dylan vertelt dat hij van huis uit altijd betrokken is geweest bij de herdenking op 4 mei. Zijn moeder vond het belangrijk om stil te zijn om acht uur en vertelde de verhalen door van haar ouders die de oorlog meemaakten. Hij organiseert met zijn productiebedrijf DLBakker Events het 5 mei festival ZO is vrij! en hij vindt het een eer: ‘We zijn heel blij dat we ervoor kunnen zorgen dat er een mooi festival is in Zuidoost. Ik vind het belangrijk dat we blijven herdenken én vieren. Het samenleven is de kracht van Zuidoost, dat zie je in alle culturen die hier zijn’.

Angelique vertelt dat het blijven herdenken ook een motivatie is voor haar, maar dat ze het ook ontzettend belangrijk vindt dat onvertelde verhalen uit de Tweede Wereldoorlog een plek krijgen. ‘Er wordt veel gesproken over de Canadezen en Amerikanen die ons bevrijd hebben, maar er zijn zoveel landen waar ook gestreden is. Neem Suriname, kinderen werden geacht elke week een cent mee te nemen naar school om Nederland te helpen. Of de verhalen van de Ghanese KNIL-militairen waar we vorig jaar een mooi programma over hadden. Dit zijn verhalen die veel mensen niet kennen en ik vind dat deze ook verteld moeten worden.’

Beiden zien de kracht en urgentie van herdenken en vieren op 4 en 5 mei, terwijl het vieren van vrijheid deze tijden ook complex is. Dylan vertelt: ‘Als we kijken naar de staat van de wereld waar we in leven, naar Congo, Sudan, Palestina, plekken waar oorlog gaande is. Er moet daar ook ruimte en solidariteit voor zijn.’ Angelique haakt daarop in: ‘Ik vind het ook lastig, want er hangt een bepaalde sfeer in de stad waarin mensen zich niet durven uitspreken of snel in de verdediging schieten. Maar om te kunnen herdenken is het voor mij een voorwaarde dat alles bespreekbaar is en dat lukt bij ons’.

Net als voor Angelique, is een inclusieve 4 en 5 mei voor Dylan en zijn team ook belangrijk: ‘We willen dat iedereen zich welkom voelt bij het festival en we proberen dit ook in onze communicatielijnen zo duidelijk mogelijk te maken. Iedereen, ongeacht je afkomst, achtergrond of wat je vindt van de staat van de wereld, echt iedereen moet zich welkom voelen.’

Het duo geeft alvast een beetje weg van het programma. Op 4 mei vindt de herdenking, zoals ieder jaar, plaats in Holendrecht bij het herdenkingsmonument voor ouderenwooncentrum De Drecht. Angelique is ceremoniemeester en stadsdeelvoorzitter Tanja Jadnanansing spreekt. De herdenking wordt muzikaal omlijst en er zijn voordrachten.
Op 5 mei vindt het bevrijdingsfestival plaats op het Anton de Komplein. Er wordt gestart met het ontsteken van het bevrijdingsvuur. De vrijheidsvlam is al op 4 mei opgehaald in Wageningen en al rennend brengt een groep hardlopers deze vlam naar Amsterdam. Na het ontsteken van het bevrijdingsvuur opent ZO Freedom Sound het podiumprogramma met een jazzconcert en hapjes. Aansluitend start het jongerengedeelte met lokaal talent van Bijlmer Got Talent én nationaal talent. Dylan kan niet wachten tot het optreden van Sarah-Jane, Mr Jetfly and the Kawina Orchestra: ‘ik weet zeker dat iedereen kippenvel krijgt en het hele plein losgaat’.