Imane (14) is scholiere en Erfgoeddraagster in het project oorlog in mijn buurt. Ze doet serieus aan karate, en heeft een vredelievend karakter. Vanwege haar roots wil zij graag een monument voor de Molukse Nederlanders, onder wie haar eigen oma, die na de oorlog aankwamen op de Javakade in Amsterdam.
“In de twee minuten stilte denk ik natuurlijk aan de Tweede Wereldoorlog in Nederland. Maar ik denk ook aan mijn oma en overgrootouders die, dit jaar 71 jaar geleden, met de boot naar Amsterdam zijn gekomen vanuit Indonesië en de Tweede Wereldoorlog daar.
Herdenken staat voor mij voor vrijheid en onvrijheid. Vrijheid is niet vanzelfsprekend, in Nederland zijn we daar ons niet altijd bewust van: dat er ook mensen zijn die met onvrijheid te maken hebben. Daarom denk ik dat het juist op zo’n dag als 4 mei belangrijk is om bij die vrijheid stil te staan.
Vrijheid heeft voor mij ook te maken met gelijke kansen. Het gaat om het tegendeel van hokjesdenken, discriminatie en racisme. Want ben je wel vrij als je daarmee te maken hebt? Kan je jezelf dan wel optimaal ontwikkelen? Maakt het uit, waar je grootouders bijvoorbeeld vandaan komen, of dat je een jongen of een meisje bent?
Het zou niet mogen uitmaken, want je bent gewoon jezelf. Dat wil ik voor iedereen en daarom zit ik niet stil. Stilzitten, is gewoon geen optie. En hoewel we op 4 mei stilstaan, moeten we die dag echt nadenken over wat er nou eigenlijk is gebeurd, waarom het zo belangrijk is om vrijheid niet als vanzelfsprekend te nemen en hoe we voor vrijheid kunnen opkomen. We moeten daar al op jonge leeftijd over in gesprek gaan. De verhalen van 4 en 5 mei moeten dichterbij de kinderen worden gebracht. Daarom vertel ik het verhaal van mijn oma aan iedereen om mij heen. Zij moest strijden voor gelijke kansen en daarmee haar vrijheid.
Tot we allemaal vrij zijn
Imane is te zien in de korte film ‘Tot we allemaal vrij zijn’. Hier kun je meer over de film lezen en hem zelf bekijken.