Al tien jaar wordt deze toost uitgebracht voorafgaand aan een maaltijd die mensen doorgaans aan lange tafels door heel Amsterdam met elkaar deelden. Met de buren, de kerk, de moskee of de vereniging voerden we zo gesprekken over onze vrijheid, die van 75 jaar geleden, en de huidige.

Als je alle vrijheden zou aankleden, hebben we vrijheden in uniform gekend, vrijheden van vrouwen in broeken en half ontblote vrijheden met bloemenkettingen of regenboogsjaals. We zagen vrijheden met hoofddoeken, vrijheden op rollerskates en meeroudervrijheden, maar nooit vierden we de vrijheid zoals we dat bij de vorige en bij deze maaltijd deden. Vrijheden die hun pyjama aanhouden omdat ze toch nergens heen gaan. Vrijheden die maar één vriend tegelijk zien. Vrijheden die afstand bewaren.

De vrijheid van dit jaar is een gemankeerde vrijheid, al kan het erger. Het kan altijd erger. De meeste van ons zitten nu thuis, achter een beeldscherm, ingeblikt als de soep die we vandaag delen via een 4G-verbinding die ons in ieder geval toestaat het gesprek te voeren. Ik hoop dat we het gaan hebben over een van de minst besproken onderwerpen van de pandemie: wat we gaan doen opdat dit ons niet weer gebeurt. Ik toost op dat gesprek, en op u.

Carolina Trujillo (Montevideo 1970) is auteur en columnist voor het NRC Handelsblad. Ze won diverse literaire prijzen waaronder de prestigieuze Jan Hanlo Essayprijs 2020 voor haar bundel Meisjes in Blessuretijd.
Trujillo is een groot prozatalent. Ze wordt geroemd om haar heldere en beeldende stijl, vaak doordrenkt met zwarte humor. Met haar romans stelt ze grote problemen aan de kaak, met haar verhalen in Hard gras de wat kleinere.
Trujillo woont in Amsterdam.

In voorgaande jaren werkten onder anderen mee: Ramsey Nasr, Marjolijn van Heemstra, Rodaan al Galidi, Arnon Grunberg en Gerschwin Bonavacia. Trujillo zal de toost live uitspreken tijdens het online Bevrijdingsfestival vanuit Pakhuis de Zwijger, o.a. te bekijken via www.bevrijdingsfestivals.nl