Er was één mailtje aan voorafgegaan, maar behalve dat hadden zij nog nooit eerder contact met elkaar gehad.Tot vandaag: op deze warme bevrijdingsdag ontmoeten Leo Waterman (1934), zoon van advocaat en verzetsstrijder Laura “Lau” Carola Mazirel, en Sabien Hamburger (1967), dochter van psychiater en verzetsstrijder Max Hamburger, elkaar voor het eerst. En dat in een druk bezochte galerie op een steenworp afstand van het voormalige advocatenkantoor van Lau Mazirel aan de Prinsengracht 466, tevens de plek waar Max Hamburger tot zijn arrestatie in 1943 zat ondergedoken.

Naast dat hun vaders neven waren, is het verhaal van hun ouders onlosmakelijk met elkaar verbonden door een oorlogsverleden dat bol stond van verzet en onderduikperikelen.Toch was dit specifieke stukje verleden voor Sabien Hamburger grotendeels onbekend gebleven.

Voor Leo Waterman was het tevens een ontbrekend puzzelstukje in het verhaal van zijn familie. Hij kende Sabien alleen maar uit de verhalen van anderen.

Het was de taak van Max Arian (Groene Amsterdammer) om de ontmoeting te regisseren en met vragen van context te voorzien. Peter Jorna deed een korte introductie over de vereniging Lau Mazirel die tot eind jaren negentig actief de belangen behartigde van de Roma en Sinti in Nederland. Het geheel schetst een beeld van een vrouw die onrecht slecht kon verdragen. Lau Mazirel is dan ook vooral de geschiedenis in gegaan als voorvechtster van minderheden als de Roma en Sinti en homoseksuelen. Zo protesteerde ze tegen het einde van haar leven vanuit haar bed nog tegen de Woonwagenwet van 1968 en de aangekondigde Volkstelling van 1970. Toch was ze binnenhuis minder tolerant, vertrouwt haar zoon het publiek nog toe. Het is wonderlijk hoe mythe en realiteit met elkaar blijken te botsen. Sabien Hamburger daarentegen benadrukt de warme kant van haar vader en roemt zijn levensfilosofie die gebaseerd was op heling en verbinding. De gruwelijke ervaringen in de verschillende concentratiekampen lagen hier aan ten grondslag. Als kind zag ze hem als psychiater altijd andere mensen helpen, zelfs voor een simpele theepauze had hij dan amper tijd. Het was tekenend voor de man die Max Hamburger was.

Kort samengevat: Beide kinderen van verzetsstrijders, beide een ander verhaal, maar duidelijk mag zijn: het oorlogsverleden kan nog altijd het heden beïnvloeden. Zelfs al zitten er vele decennia tussen, en zelfs al heb je elkaar pas net ontmoet.