Svitlana (48) is Oekraïense en woont sinds 2005 in Nederland. Ze is moeder van twee dochters, werkt als planeconoom bij de gemeente en woont in de Verzetsheldenbuurt in Amsterdam. Ze ziet veel parallellen tussen de Tweede Wereldoorlog en de oorlog in haar eigen land. De herdenking is dit jaar voor haar nog belangrijker dan hij al was.

In het begin is er ongeloof, verdriet en schrik, maar na een week komt de woede. Oekraïne is een prachtig land, waar alles goed loopt, iedereen doet zijn werk, studeert, kinderen gaan naar school of de crèche en dan op een gegeven moment… is de oorlog begonnen. Wat vier weken geleden nog normaal was, is nu allemaal weg.

Een vriendin van mij vertelde dat haar stad gebombardeerd kon worden, dat ze rugzakjes met levensmiddelen voor de kinderen klaar had staan en de bloedgroep van haar kinderen op hun armpjes schreef voor het geval dat. Ik belde haar op en zei dat ze moest vluchten. Ze zit nu in Duitsland en heeft alles achter zich gelaten. Dan moet je van het ene op het andere moment alles achterlaten, want wat kun je anders doen? Je voelt je machteloos. En dan denk je ook, hoe kan dit ineens?

Dat is waarom we wakker moeten blijven en kritisch moeten kijken naar de politiek, want we zijn kwetsbaar. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal. Daarom zijn de herdenking op 4 mei en Bevrijdingsdag op 5 mei zo belangrijk. Dan gaan we even terug naar wat er in het verleden is gebeurd en kunnen we van de geschiedenis leren, kijken naar het nu, en op die manier al vroeg signaleren dat de vrijheid in gevaar is. Daarbij moeten we niet vergeten waar die vrijheid vandaan komt. Vrijheid is voor een groot deel te danken aan de mensen die ervoor gevochten hebben en omgekomen zijn in de Tweede Wereldoorlog, maar ook nu.

Tot we allemaal vrij zijn

Svitlana is te zien in de korte film ‘Tot we allemaal vrij zijn’. Hier kun je meer over de film lezen en hem zelf bekijken.