Sylvia (68) vindt het belangrijk dat deze verhalen blijven resoneren in de samenleving en vindt de herdenking van de Tweede Wereldoorlog van levensbelang voor toekomstige generaties.

Ik ben opgevoed dat je op 4 mei onze slachtoffers herdenkt en wat er natuurlijk nog meer voor vreselijks in de Tweede Oorlog is gebeurd. Ik denk het hele jaar door aan iedereen, maar op 4 mei is dat zeer emotioneel. Ik ga op 4 mei ook altijd naar de Dam en dat doe ik omdat ik het heel fijn vind om te zien dat zoveel mensen van alle kleuren, geloven en afkomsten bij elkaar zijn en dat toch op dat moment die stilte daar is. Dat doet mij goed en geeft hoop dat men in de toekomst zal blijven herdenken.

Vroeger thuis herinner ik mij dat ik voor het raam stond, heel stil, ik weet niet of en waar mijn ouders zaten, misschien op de bank, misschien in de kamer, maar iedereen stond apart en nam zijn eigen plekje in. Iedereen was ergens in de woonkamer met zijn eigen emoties bezig. Je voelde de pijn, maar sprak er niet over, want als je naar de oorlog vroeg, kwam het verdriet en je wilde je ouders geen verdriet doen. Het was dus ook wel een beladen moment.

Ondanks die beladenheid zwakt de herdenking de laatste tijd af. Er wordt op school slecht lesgegeven over de Tweede Wereldoorlog en er zijn nog steeds jongelui die nog nooit van de Tweede Wereldoorlog hebben gehoord. Van de week is weer gezegd dat er drie miljoen Joden zijn vermoord, terwijl het er zes miljoen waren, buiten de Roma, Sinti, homoseksuelen en verzetsstrijders om. Door alle andere oorlogen en verschrikkingen van nu, raakt deze oorlog in de vergetelheid en dat is mijn grote angst. Ik ben bang dat de verhalen van de Tweede Oorlog met de tijd afzwakken en de verhalen van de slachtoffers steeds verder naar de achtergrond verdwijnen en niet langer worden geloofd. Daarom moet de Tweede Wereldoorlog op vier mei de hoofdmoot zijn. Voor andere herdenkingen zijn er nog 364 dagen in het jaar over, dus 4 mei moet voor de Tweede Wereldoorlog zijn.

Tot we allemaal vrij zijn

Sylvia is te zien in de korte film ‘Tot we allemaal vrij zijn’. Hier kun je meer over de film lezen en hem zelf bekijken.