‘Mijn teksten betekenen niet meer dan een voetnoot bij de grote gebeurtenissen in Europa aan het eind van de twintigste eeuw. Deze voetnoot zal een wat meer navrante betekenis krijgen wanneer deze twintigste eeuw samen met Europa sterft, en wel in Sarajevo, de stad waar ze ook begon.’

In 1991, het palindroom-jaartal dat niet verandert wanneer je het van achteren naar voren leest, met de 1 als symbool van het begin en de 9 voor het eind, brak de oorlog uit in Joegoslavië. Dubravka Ugrešić, op wiens verhalen en essays deze nieuwe voorstelling van ’t Barre Land is gebaseerd, moest haar land ontvluchten omdat ze weigerde mee te gaan in de nationalistische revolte. Omdat ze kritisch schreef over de nieuwe gewelddadige ideologie en de etnische zuivering die ook op het gebied van de taal en de kunst werd toegepast, werden haar boeken uit bibliotheken en boekhandels verwijderd, werd zijzelf verketterd als vijand van het volk, en belandde ze uiteindelijk als balling in Amsterdam.

1991 zweeft tussen fictie, autobiografie en politieke satire. Een spel met taal en herinnering waarin Ugrešić’ pleidooi voor de onafhankelijkheid en de vrijheid van de kunst en de literatuur, en haar scherpe blik op dreigend nationalisme de toon voeren.

Van en met: Margijn Bosch, Vincent van den Berg, Stef van Es en Czeslaw de Wijs