Aangrijpende documentaire over een ex-concentratiekampgevangene die door professor Jan Bastiaans wordt behandeld met behulp van lsd. De therapie was omstreden, de film had grote maatschappelijke impact. Vertoning op 4 mei, vlak voor de Nationale Dodenherdenking. Gepresenteerd in samenhang met de film Somniloquies van kunstenaarsduo Paravel & Castaing-Taylor.

Begrijpt u nu waarom ik huil? volgt de ongeveer vijftigjarige Joop, die de controversiële therapeutische behandeling met lsd ondergaat. Van Gasteren filmde de man in zijn woning en in de kliniek tijdens de eerste twee lsd-sessies.

Verzetsman Joop werd in september 1941 door de Duitsers opgepakt. Het was het begin van een helletocht langs verschillende kampen, totdat hij door de Russen werd bevrijd. Als Joop terugkeert bij zijn vrouw is hij een totaal andere man geworden. Hij heeft last van nachtmerries en is niet in staat tot gewoon menselijk contact.

De Leidse hoogleraar psychiatrie Jan Bastiaans maakte de behandeling van het concentratiekampsyndroom tot zijn specialisme. Hij was er van overtuigd dat hij slachtoffers kon genezen door ze met behulp van lsd hun gruwelijke kampervaringen te laten herbeleven.

De methode-Bastiaans was omstreden. Niet alle patiënten hadden baat bij de lsd-therapie die ze als extreem angstaanjagend ervoeren. Maar het rumoer en de ophef zorgden er wel voor dat de trauma’s van ex-kampgevangenen werden erkend als behandelbare aandoening. In de jaren vijftig was daar geen aandacht voor geweest.

Vertoning bij de tentoonstelling van Paravel & Castaing-Taylor. In hun film Somniloquies (2017) spreekt de hoofdpersoon ook vanuit het onderbewuste. Hier is de stem niet opgeroepen met een hallucinogeen, maar luister je naar opnamen van iemand die hardop droomt.