De twee exposities samen staan voor het verhaal van de gevolgen van de Jodenvervolging in de Tweede Wereldoorlog. De tentoonstelling Rapenburgerstraat 1940-1945 gaat over de straat en zijn bewoners, aan de vooravond van de oorlog een even gewone als uitzonderlijke straat in het hart van de Amsterdamse Jodenbuurt. Gewoon omdat er gewone mensen woonden. Uitzonderlijk door het Nederlands Israëlitisch Seminarium dat er was, het Nederlands-Israëlitisch Meisjesweeshuis, de sjoel, het Leerhuis en bovenal de Snoge, de Portugees-Israëlitische Synagoge. Het leven ging er zijn gang, meestal in armoede. En toen kwam de oorlog en de Jodenvervolging.

Samen weer aan Tafel richt de aandacht op enkele van de weinige Joodse gezinnen die de oorlog overleefden, schijnbaar ongeschonden. Over de verwerking van de verschrikkingen en de veerkracht van individuele overlevenden is veel bekend en gepubliceerd, dat geldt niet voor overlevende gezinnen. Zeventien personen vertellen hoe het was om terug te keren en met het gezin weer opnieuw een bestaan op te bouwen. Door de videoportretten te combineren met historische beelden krijgen de verhalen context.

Beide exposities geven een reconstructie van het leven aan de hand van herinneringen, anekdotes, archieven, foto’s en filmbeelden, en pas dan wordt pijnlijk duidelijk hoeveel er verloren is gegaan. Juist door de combinatie van deze twee exposities wordt het hele verhaal verteld, niet alleen dat van de catastrofe maar ook wat er op volgt.

Documentaire

De film ‘Ik ben mijn herinnering’ van Rolf Orthel draait in de Filmzaal van 23 februari – 17 juni, de toegang is vrij. Duur circa 75 minuten.

Boek

Bij de tentoonstelling verschijnt bij uitgeverij Nieuw Amsterdam het boek Rapenburgerstraat 1940 – 1945 van Guus Luijters. Het boek vertelt de geschiedenis van de huizen en hun bewoners, in talloze verhalen en allemaal even aangrijpend.

Tentoonstelling:
23 februari – 17 juni

Openingstijden:
dinsdag-vrijdag 10 – 17 uur
zaterdag en zondag 12 – 17 uur

Gratis entree