Op bevel van de Duitse bezetter gingen Nederlandse politieagenten vanaf 1942 langs de huizen van Joden die op de deportatielijsten stonden. De Joodse bewoners moesten toezien hoe agenten als onderdeel van de Einsatzstab Reichsleiter Rosenberg (ERR) hun huis doorzochten en hun inboedel registreerden. Na hun deportatie werden de inboedels van de Joodse slachtoffers in verhuiswagens geladen en de spullen naar Duitsland gebracht.

In de kelders van het NIOD, waar de ERR tijdens de oorlog kort kantoor hield, ligt het archief van deze inboedelroof. Hinke Piersma en Leah Niederhausen (onderzoekers bij het NIOD) vertellen over deze geschiedenis en laten zien hoe de roof van de meeste persoonlijke bezittingen van Joodse slachtoffers minutieus is geadministreerd.

Wat kunnen de lijsten ons vertellen over het vooroorlogse leven van de Amsterdamse Joden? Hebben overlevers of nabestaanden hun spullen teruggekregen en hoe komt het dat er relatief veel aandacht is voor de restitutie van kunst maar niet van persoonlijke bezittingen?

Na afloop van het verhaal zijn de documenten uit het ERR-archief en de foto’s van de roof in te zien.

Uitgelichte afbeelding: Wagen van de verhuisfirma van de NSB’er A. Puls in Amsterdam met inboedel uit door joden verlaten huizen (bron: Beeldbank WO2 / NIOD)