Vrijheid is een religie II
We zijn verbonden, want vrijheid is een religie die grenzen van onze verbeelding in gang kan zetten.
Het is geen extraatje, maar de enige manier hoe we soms kunnen uitdragen wie we ten diepste zijn.
Het is meer dan een idee, meer dan een lichaam.
Omdat je kan schakelen tussen het perspectief van een
bicultureel transgender persoon naar het lot van een oudere witte noorderling
die het allemaal niet meer zo goed kan horen.
We zijn allemaal onderdeel van een enkel iets. Vrijheid is een schelp, een rondgang naar meer, een overgave, de draad die je terug wilt volgen als je bent blijven hangen. Het is een landschap gebloemschikt naar het ritme van de mens.
Vrijheid heeft het vermogen om te verbinding te realiseren. Het is meer dan enkel een ideaal, het is een gevoel dat lijkt op kijken naar een lege plek in de lucht omdat je weet dat daar ooit licht zal branden, het gevoel dat lijkt op je ogen sluiten maar niet bang zijn om te vallen, juist alles in je voelen stijgen.
Omdat je inclusief kan herdenken en vieren, stil staan bij verzetsheld Anton de Kom.
Ook de Caribische geschiedenis tijdens oorlog herdenken. Dat elke tijd mensen kent die opstaan
tegen onrecht en uitsluiting, dat jouw geschiedenis, voor een ander zijn heden.
Dus blijf dansen, want dansen is vrijheid, blijf zoeken naar nieuwe manieren om elkaar op het Museumplein te ontmoeten zonder in de aarde te hoeven verdwijnen. We bestaan in relatie tot onze sociale posities. Laat dit geen strijd zijn, waarin alleen de sterkste overleven, maar een compositie, waarin wij alle bijdragen, zoals instrumenten in een opera of woorden in een gedicht.
We vieren de vrijheid want je voelt de pijn van de ongelooflijk lange weg
die sommige mensen hebben afgelegd om hier te zijn,
van ver vandaan tot hier op het Haarlemmerplein.
We zijn een magische collectie,
een noodzakelijke verbindingen tussen Plein 40 ‘ – 45 en 1945.
Het heden en verleden, alle verschillen maken de buurt.
En op een dag als vandaag realiseren ik me hoe belangrijk het is dat we opzoek blijven gaan naar dat balans
‘Hoe moet de sociale orde in een samenleving wordt vormgegeven dat iedereen er mag zijn, terwijl tegelijkertijd de vrijheid van de mensen wordt gewaarborgd.
Dat we door onderlinge lotsverbondenheid op zoek gaan naar een nieuwe verbinding tussen vrijheid en gelijkheid.
In Amsterdam is vrijheid een religie, die grenzen van onze verbeelding in gang kan zetten. Vandaar dat wij het vieren. Van Bevrijdingsdans Festival, Bevrijdingsfestival Homomonument, Bevrijdingsfestival Anton de Komplein, Ontsnapte Klanken tot aan Bevrijdingsdag viering – Plein ’40 – ’45.
Het getik van onze horloges, omruilen voor het geklop van ons hart.
Leven in een wens van het heden, zonder de wensen van toekomstige generaties in gevaar te brengen.
Beeld door: Jonna Bruinsma